Yıllardır verilen Nobel ödüllerinde hiç kuşkusuz ki en fazla konuşulanı “Barış Ödülü” olarak verilenidir.
Hemen her dalda, sanat ve bilime hizmet verdiğine inanılan insanlara düzenli olarak verilen Nobel ödüllerinde barış kategorisi her zaman merak ve ilgi uyandırır.
Barışa hasret dünyamızda bunun olması son derece anlaşılır bir durumdur.
Anlaşılmayan hadise Norveç’in Kıbrıs’a yönelik silah ambargosunu sonlandırması ve adanın silahlanmasına katkı koyanlara ortak olma kararıdır.
Bir zamanlar Kıbrıs’ta BM özel temsilcisi olarak görev yapan ve Crans Montana’nın mimarlarından olan şimdiki Norveç dışişleri bakanı Espen Barth Eide’nin silah ambargosuna son verdikleri kararını Rum Yönetimi Başkanı Hristodulidis’i bizzat arayarak “müjdelemesi” sıradan bir olay değildir.
Crans Montana’da Rum tarafının “sıfır asker sıfır garanti” teklifini Türk tarafına kabul ettirmek için ter döken Eide’nin ülkesinin Kıbrıs’ın silahlanmasına katkı koyma kararındaki etkisi dışişleri bakanı olarak mutlaka yüksektir.
Bu saatten sonra Norveç’in adı barış kelimesi ile yan yana gelemez.
Eide’nin şimdiki tavrı ve icraatları ise BM temsilcisi olduğu dönemdeki hedeflerini açık eden bir durumdur.
Norveç satacağı silahlarla ülkesinin kasasını doldurmayı tercih etmiştir.
Kıbrıs’taki durumu en iyi bilen aktif siyasetçilerden olan Norveç Dışişleri Bakanı Eide ülkesini soktuğu durumun mutlaka farkındadır.
Geri dönülmez ağır yaralara yol açacak adımlardan herkesin kaçınması gereken bir dönemde böylesi bir kararın alınması sorumsuzluktan da öte bir tutumdur.
Norveç’in vereceği silahlar Kıbrıs’taki askeri dengeleri değiştirmeye asla yetmez.
Ama önemli olan bu değildir.
Türk tarafı Norveç’in kararına tepki gösterirken dünyanın barışa olan ihtiyacı göz önüne alarak hareket etmiştir.
Çünkü bu nokta önemlidir.
Kıbrıs’a silah satmakla sevinen bir Norveç yönetimi ve Norveç’ten silah alacağı için sevinen bir Rum Yönetimi ne yazık ki mevcuttur.
Bu durum sadece bölgemiz için değil, dünyamız için de ciddi bir tehdittir.
Bu tür düşünce yapılarından artık tüm dünyanın kurtulması gerekir.
Bu gereği yerine getirmek de herkesin görevidir.
Günün sonunda Norveç artık barışa ödül veren değil silah tüccarı bir ülke olmuştur…
Bunun sonuçlarını da ne yazık ki suçu olmayan insanlar yaşayacaktır…
