Arkadaşlık, ihtiyaç duyuldukça telekomünikasyon serüveni. Ahbaplık, kişisel sübvansiyon. Aşkla dostluk etmek ise daimi rehabilitasyon sürecidir. Dostluğunu aşk kıvamında yaşayıp, dostuna sevgi katmayan; amade olduğu maşukuyla giriştiği aşkın iktidar kavgası süresince en az 10 kez reenkarnasyon (ölüp, ölüp dirilme) sorunu yaşar.
Neden mi? Çünkü iktidar olmak zamanla güce karşı tapınma hastalığına dönüşür. Ve, seçkin kişi, yaşamı, aşağıda anlatacağım gibi algılamaya ve yönetmeye başlar:
Herkes sana amade olmalı, hatta etrafında keyfine pervane..
Sen değil hep onlar verici olmalı, çünkü sen dünyanın merkezisin, aysın, güneşisin. Tüm Galaksi, gezegen ve tüm evren senden ibaret bilirim..
Bu mutsuzlukların, bu umutsuz geçen günler, sıkıntılı saatler hep başkalarının bencilliğinden ve bananeciliğinden kaynaklanıyor değil mi?
Sahi ya, ne kadar da anlayışsız ve gamsızdır şu insanlar. Dünya yansa içinde tırnakları yoktur, ne de iğneleri..
Aslında hepsini bir kalemde silip atmalı, beş para etmez gudubetlerdendir zaten bir çokları..
Bunların etrafında olmalarının tek nedeni çıkarları öyle gerektirdiği gibidir değil mi?
Sendeki bu güzellik, bu yakışıklılık, bu boy, bu pos bu endam, bu çekicilik, bu bilgi birikim ve itibar, karizma ve lanet olası seni ezik kılan insan içindeki insan sevgisi olmasa sen bu insan müsveddelerine ne yapacağını, nasıl davranacağını çok iyi bilirsin ama!!
Neyse, şimdi sinirlenip gününü berbat etmeye değmez, öyle değil mi? Ne kadar da haklısın.
Aslında bütün musibetler de, gelir seni nereden bulur; öyle değil mi?
Lanet olası uğursuz mendeburlar, şeytanın şerrine denk gelip de belleri doğrulayamayası iblisin mihmandarları..
Yüzlerindeki sahte melek yüzlerine yüreklerinin çirkinliği yansıyan mahlukatlar, kendilerine bile hayırları yok da sana nerden olacak, öyle değil mi?
En iyisini sen yapıyorsun aslında, en doğrusu senin tavrın, bunlara fazla yüz vermeyeceksin; hatta insan yerine koymayacaksın.
Ne demiş atalar “Acıma yetime, döner koyar, bir yerine”
öyle ya!
Bu hayatta önce kendini seveceksin, önce kendini garanti altına alacaksın, kendine hayrı olmayanın başkasına nasıl hayrı olabilir ki?
Güçlü olacaksın dostum, öyle bir güçlü olacaksın ki, herkeslerin gücü yetersiz kalıp senin gücüne tamah etmeliler ki onları yönetip yönlendirebilesin!!!
Kendini katiyen zayıf göstermeyeceksin, zaaflarını sırların gibi saklayacaksın.
Kimselerin yanında, ağlayıp, zırlayıp, sızlanmayacaksın, zayıf yönünü sergilemeyeceksin.
Hep güçlü görünmelisin böyle.
Herkes seni kıskanmalı ve herkes bir gün senin yerinde olmayı hayal etmeli..
Her şeyi bilen akil zat, her hususta en tecrübeli üstat, her konuda usta, her mevzuda arif kişi, akıl danışılan sen olmalısın.
Zaten, sen olmazsan bu dünyanın çivisi çıkar.
Hiçbir iş dönmez, her şey sarpa sarar, saçma sapan insanlar ne halt edeceklerini bilemez hale gelirler.
Hem kim oluyor ki senden başkaları, senin dünyan ve dışında kalan bu insan bozuntuları, kendilerini ne zannediyorlar?
Mesela aç bırakacaksın onları, kendine muhtaç bırakacaksın, hatta bir yolunu bulup kendine gebe bırakacaksın.
Kendini bir halt zanneden her ademoğlunun sana bir minnet borcu olmalı ki, yeri geldiğinde ağırlığını ortaya koyup herkese haddini bildirebilesin…
Mesela bu zırtapozlar o üç kuruşluk akıllarıyla bir işe giriştiklerinde hemen yollarına taş koyup, çarklarına çomak sokacaksın..
Geliştirdikleri projeleri aşağılayıp hafife alacaksın, umutlarını yıkıp, onların hayallerini körelteceksin ki bir işi başarıp ne oldum delisi olmasınlar..
Adam ve insan sıfatı kazanmasınlar.
Dünyanın tek seçkin ve seçilmiş, halktan oy ve onay almış kişisi hep sen olmalısın bu dünyada..
Seçilene kadar bu geri zekalı topluma onları dinliyor ve anlıyormuş gibi yapacaksın..
Onları önemsiyor, ciddiye alıyor, tüm gailenin onların dertleriymiş gibi görüneceksin. Yavaş hareket edecek ve sabırlı olacaksın mirim.
Domuz gibi sinsi, timsah kadar sabırlı, yılan gibi soğukkanlı olacaksın bunlara karşı..
İş, sandıkta, bu salakların oyunu kapana kadar cancağızım. Köprüyü geçene kadar ayıya dayı, ahmağa amca, deliye teyze, kıl evvele nene, salağa hala, aptallara hısım akraba gibi davranacaksın.
Bak mezdeke kaseti var ya, onu alıp dansöz gibi kıvırmayı da öğreneceksin.
İktidarda kalmak için her yolu deneyeceksin, baki iktidar için her yol mübahtır bunu şiyar edineceksin..
Ve dimağından hatırından asla çıkarmayacaksın..
İster aşk, ister dostluk, ister öylesine yarenlik veya hayat mücadelesi olsun iktidarın boyunca bu karınca sürüsünü, kudret yalakalarını, bu çıkarcı aptal güruhu insan yerine koyuyor, ne yapılacaksa onların iyi geleceği için yapıyormuş gibi yapacaksın.
Kravatın siyah, mavi, lacivert veya kırmızı ve hatta turuncu olacak..
Bunlar ciddi renkler, takım elbisen de ciddi renklerden seçilecek gri, lacivert, siyah veya füme olacak, ciddi ve şeytani olacaksın..
Yaaa işte böyle cancağızım…
İktidarı, gücü ve kuvveti için el etek öptüklerine, şu aciz ömrünü, onurunu, görüşünü, bilgini seni güya yöneltenlerin amadesi kılıp, ayaklarının köselesi altında paspas eylersen, olacağı da budur..
Sen sen ol, ister iktidar, ister para, ister şöhret, ister menfaat, hiç bir kudrete tamah ve tenezzül etme..
Bir tek aşkın kudreti karşısında boy eğ; ki aşkın bile iktidarı en fazla 3 yıldır..
Zira; Aşk, gelip geçici, bir ruhsal ve egosal deformasyon dönemidir.
Arkadaşlık, ihtiyaç duyuldukça telekomünikasyon serüveni. Ahbaplık, kişisel sübvansiyon.
Aşkla dostluk etmek ise daimi rehabilitasyon sürecidir.
Dostluğunu aşk kıvamında yaşayıp, dostuna sevgi katmayan; aşık olduğu sevgililik iktidar kavgası süresince en az 10 kez reenkarnasyon (ölüp, ölüp dirilme) sorunu yaşar.
İnsanla dostluk edemeyen, onunla aşk sürecini götüremez.
Bunu unutma.
