Cumhurbaşkanlığı seçimi sayesinde Kıbrıs konusu bir kez daha bu topraklarda konuşulur oldu.
Ama sadece konuşuyoruz.
Tartışan yok, kapışan yok.
Bu iyi bir gelişme.
Nerede o Annan Planı dönemlerinin ateşli tartışmaları, kavga boyutuna ulaşan kapışmaları.
Kardeşin kardeşe, evlatların ailelerine küsüştüğü bir dönemdi.
Evetçiler ile hayırcılar arasındaki çekişme.
Çekiştik çekiştik ve bugüne geldik.
Rum gasbettiği devletin yanına bir de AB üyeliği koydu.
Bizim elimizde ne var..?
Kocaman bir hiç..!
Peki bu kimin suçu..?
Liste uzun ve o listede adı olmayan bir tek bizleriz.
Ama mağdur olan da bir tek biziz.
Şimdi yeni bir dönem var.
İstesek de istemesek, sevsek de sevmesek de dönem yenilendi.
Bunu iç siyasetin kuyruğuna bağlamanın ve o eksende evirip çevirmenin hiçbirimize faydası olmaz.
Partilerimizin kendilerini yenileme ve siyasetlerini revise etme zamanı gelmiştir.
Kimse Türkiye ile ortaya konulan bir politikanın geleceği olmadığını söyleyemez.
Söylerse yanlışa düşer.
Iki devletli çözüm modeli Tatar tarafından ortaya konuldu ama arkasında Türkiye Cumhuriyeti gibi bir destekçisi var.
Türkiye önceden de desteğini vermişti.
Mesela Annan Planı’na destek vermişti.
Ardından yapılan federasyon görüşmelerinde de Türkiye üzerine düşeni yapmış ve müzakerelerin önünü açmıştı.
Ama artık yolun sonuna gelindiği ve farklı şeylerin gündeme gelmesi gerektiği görüşünde.
Aynı halen KKTC’de yürürlükte olan düşünce gibi.
Bu düşünce zaman içerisinde değişir mi, irade farklılaşır mı..?
Çok sanmıyorum ama eğer olursa da uzun sürmez.
Kıbrıs Türk tarafı eğer yeniden federasyon hattına dönerse burada uzun süre kalmaz.
Çünkü beklentiler artık değişti.
Önceden federasyon alternatifi olmadığı için çok modaydı.
Çaresiz Kabul edip masaya oturmaktaydık.
Ama artık öyle değil.
İki devletli çözüm modeli Kıbrıs Türk Halkı’nın vizyonuna girdi bir kere.
Artık kıyas yapabilecek
