Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri’nin Kişisel Kıbrıs Temsilcisi Holguin ikinci Kıbrıs seferinde oldukça zor anlar yaşamaya başladı.
Önceki seferine “nabız yoklamaya” ve “Kıbrıs’ı tanımaya” gelmişti.
Bu yönde belli bir mesafe de kat etmişti.
Ama görünen o ki, gerçek Kıbrıs’ı, daha doğrusu Kıbrıs gerçeğini bu defaki seferinde görmeye başladı.
Önceki seferi sadece tarafları görmüştü. Şimdi o tarafları bir araya getirmeye çalışıyor. İşte bu da kendisini gerçek gerçeklerle buluşturdu.
Hele bir de Rum hükümetinin “siyasi tutuklamalar” hamlesi ile buluşunca bu seferki seferi bambaşka bir anlama taşındı.
Türk tarafı oldukça net: Tutuklamalar sürdüğü müddetçe milim ilerleme olmaz.
Bu konu henüz bu netlikle kamuoyu ile paylaşılmadı. Holguin bu yönde Türk tarafından ricacı oldu, “bana zaman verin” dedi. Türk tarafı da “ok” dedi ve beklemeye başladı.
Holguin’in Ada’dan ayrılıncaya kadar zamanı var.
Öte yandan Rum tarafı siyasi tutuklama hamlesine mal bulmuş mağrubi gibi sarıldı.
Türk tarafını bu sefer faka bastıracağından o kadar emin ki..!
Onların hesabına göre, önce Kıbrıs Türk ekonomisi çökecek ve halk huzursuzlanacak.
Ardından ekonomik zorluklar yönetim üzerinde baskı yaratacak.
Bu baskı sonucunda da Türk tarafı sözüm ona kıskaçtan kurtulmak için masaya oturmayı kabul edecek.
Daha doğrusu mülkiyet konusunu halletmek üzere masaya oturacak.
Böylelikle bir taşla iki kuş vurulacak ve hem Türk tarafı mülkiyette tavizler verecek hem de ortaya konulmuş olan “egemen eşitliğimiz kabul görmeden masaya oturmayız” şartı da delinmiş olacak.
Hristodulidis’in hesabı bu yönde.
Ama tutmayacak.
Çünkü Türk tarafı mevcut durumda tek bir adım bile atmayacağını, hatta Cenevre’ye de gitmeyeceğini Holguin’e söyledi.
Ve bu duruşta da oldukça ciddi bir kararlılık ortaya konuldu.
Verilen mesaj “biz sonuçlarına hazırız” şeklinde.
Baya Holguin bu beklemediği durum karşısında oldukça zor bir duruma düşüverdi.
Şimdi önünde iki seçenek var: Ya Türk tarafını “yola devam” diye ikna edecek veya Rum tarafına “vazgeçin” diyecek.
İkisi de şu an itibarıyla pek mümkün görünmüyor.
Görünen tek şey, Holguin’in Kıbrıs gerçekleri arasına sıkışıp kaldığıdır…
